Var olan tüm sosyo-kültürel sorunlarının temel kaynağı "devletsizlik" olan bir toplum, "devletleşme ideali" dışındaki bütün yolları, bütün alternatifleri çözüm sanıyorsa orada büyük bir problem var demektir.

Oysa bu dünyada başınıza gelebilecek en kötü şey devletsizlik!

Devletiniz yoksa bir geleceğiniz yok!

Devletiniz yoksa yarınlara aktaracağınız bir tarihiniz, kültürünüz, diliniz yok.

Devletiniz yoksa siz yoksunuz!

Sömürgeci bir devlet gelip ülkemizi işgal etmiş, bizi soykırımdan geçirmiş, topraklarımızı elimizden almış, hür dağlarımızdan, ovalarımızdan sürgün etmiş; tarihimize el koymuş, ekonomik kaynaklarımızı, kültürümüzü, dilimizi, geleceğimizi elimizden almış.

Böyle bir durumda kim, hangi vicdan sahibi kalkıp bu mevcut statükonun devamını talep edebilir? Hangi akıl sahibi, hangi namus sahibi, hangi şerefli insan bunu kabul edebilir?

Bugün yeryüzünde senden daha berbat durumda neredeyse hiçbir millet yok! Her coğrafyada yaşayan o bölge halkının kendi devleti var. Afrika’nın sömürgeleri bile özgürleşip devletlerini kurdular.

Arapların 20 küsür devleti var.

Düşün!.. Senin niye yok!..

Diasporamız tarihin hiçbir döneminde bugünkü gibi silik, bitik, zavallı ve çaresiz bir duruma düşmemişti. Bir asır önce vatanın özgürlüğü için bütün imkanlarıyla topyekün ayağa kalkıp destan yazmış bir diasporadan, öğrenilmiş çaresizliğe esir düşmüş niteliksiz yığınlara evrildik!

Bu durum, vatanımızı işgal eden sömürgecinin tarihi başarısı değil de nedir?

Sebep olanların Turan Akın hadisesine yaklaşımlarına bakın; "geçmiş olsun, umarım bu yanlıştan dönülür!"

“Yanlış”mış!.. Ne yanlışı yahu!..

Omuz vererek ilmek ilmek örülmesini sağladıkları sistemin artık sıradanlaşmış uygulamalarına "yanlışlık" deyip, masumlaştıracaklarını sanıyorlar! Diplomasi adı altında sözüm ona 72 merciyle görüşmeler yürütüyorlarmış! Bu haksız karar ortadan kaldırılana kadar hem siyasi hem hukuki girişimlere devam edeceklermiş!..

Turan Akın Antalya uçağıyla geri döndü bile…

Çeyrek asırdır DÇB gerçeğini haykırıyoruz! Kaffed'in bu yapıyı ayakta tutan, besleyen ve meşruiyet sağlayan en temel unsur olduğunu da!

Tarihi belge, atıf, örneklere, kısaca detaylara hiç girmeyeceğim…

Adolf Berje gibi Çarlık Rusyası'nın resmi tarihçilerinin yazdıklarıyla beraber Bagrat Şınkuba’nın “Son Ubıh”, Meşbeşe İshak’ın “Taş Değirmen”, Şhapleko His’in “Zamansız Ölümün Dansı” ve nice benzeri kurgu romanlar üzerinden dünyaya propaganda edilen “Gönüllü GÖÇ” masallarının temel argümanı şuydu;

Rusya, Kafkasya halklarına ne soykırım ne de sürgün uygulamıştır… Kafkasya halkları barbar ve vahşi kavimlerdi. Sık sık Rus tahkimatlarına ve köylerine baskınlar düzenlerler, yakıp yıkar, talan eder, hırsızlık yaparlardı...

Rusya artan şikayetler üzerine bu vahşi kavimleri ehlileştirmek, kurallar koyarak yaşamlarına belirli bir düzen getirmek yani kısaca medeniyet götürmek ve medenileştirmek için yaşadıkları bölgeyi fethetme girişimlerine başvurmak zorunda kalmıştır.

Feodal düzende yaşayan bu barbar kabileler Rusya’nın medenileştirme girişimini yanlış anlamış veya hiç anlamamış olacak ki, bunu saldırı, işgal ve istila girişimi sayarak gereksiz yere karşı koymuşlar, büyük bir trajedinin yaşanmasına sebep olmuşlardır.

Kafkasya’nın vahşi kavimleri yüzyıllara yayılan bu mücadelenin sonunda Rusya’nın devasa gücüne boyun eğmek zorunda kalmış, refah içinde yaşayacaklarını düşündükleri Osmanlı Devleti’ne kitlesel şekilde “GÖÇ” kararı almışlardır.

"Çerkesler savaşır gibi dans eder, dans eder gibi savaşır!"

Danslar, halkların geçmişten günümüze kültürel birikimlerini yansıtan, toplumların geçmiş ve gelecek arasında bağ kurmasını sağlayan kültürel vasıtaların en önemlilerinden biridir. Bu vasıtalar aynı zamanda toplumun “kültürel belleği"ni oluştururlar.

Kültürel yaşamın içerisinde yer alan danslar, halkların kendine özgü inanç ve sosyal hayatlarına ilişkin refleksleriyle şekillenerek toplumların bir nevi kimlik işareti halini almıştır. Bugün toplumları tanımada önemli detayları danslarında bulmak mümkündür.

Pek çok etken gibi coğrafyanın da halk danslarına etkisi önemlidir. Kafkasya coğrafyasında özellikle savaş temalarının bolca yer aldığı sert ve hızlı danslar göze çarpar. Kuşkusuz bu durum, yüzyıllarca işgal ve istila girişimlerine direnmiş, neredeyse savaşsız günü geçmemiş bir toplum olarak tüm Kafkasyalıların olduğu gibi Çerkeslerin kültürel kodlarına da bu yönde karakteristik özellikler katmıştır.

Çerkeslerde dans ve Adıge Cegu (Çerkes Düğünü), Çerkes geleneklerinin manzumesi olan xabzenin en önemli parçalarından biridir. Genç nesiller arasında bir sosyalleşme ve iletişim aracı olmasının yanı sıra toplumun kültürel belleğinin korunması, tazelenmesi ve nesilden nesile aktarılarak sürdürülmesi adına da önemli bir vasıtadır.